Και της ντροπής, dip, ξέχασες; Στο χρώμα και της ντροπής. Πληρέστερη απάντηση επι του σημείου αυτού ,πιστεύω, στην προσεχή ανάρτηση θα βρεις. Όσον αφορά στο άλλο σκέλος, ευχαριστώ. Ένα ευνοϊκό σχόλιο από ειδικό, έχει πάντα μεγάλο βάρος ειδικό...
...κόκκινες ήταν οι χλαμύδες των στρατιωτών της αρχαίας Σπάρτης, των Μακεδόνων, των Ρωμαίων αλλά και των Βυζαντινών (το πορφυρό χρώμα στα ενδύματα και τα πέδιλα ήταν προνόμιο του αυτοκράτορα). Σήμερα στη λογοτεχνία αλλά και στην καθημερινή γλώσσα συνδέεται με τη φωτιά, τον έρωτα και τις διάφορες εκφάνσεις του (π.χ. «κόκκινα τριαντάφυλλα» αλλά και «κόκκινα φανάρια»), το θυμό και τον κίνδυνο («κόκκινο πανί»). Στα σήματα κυκλοφορίας το κόκκινο χρώμα συμβολίζει την απαγόρευση ή τον κίνδυνο, τα κόκκινα φώτα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου προειδοποιούν, η κόκκινη σημαία στις παραλίες απαγορεύει την κολύμβηση λόγω καιρικών συνθηκών, ενώ αποτελεί διεθνές σήμα κινδύνου για τα πλοία όταν κάνουν πετρέλευση. Η χρήση επίσης των κόκκινων φωτοβολίδων σημαίνει κίνδυνος. Τα οχήματα της πυροσβεστικής, οι σειρήνες των οχημάτων και τα ροτορ-αλάρμ φώτα της έχουν το χρώμα της φωτιάς, ενώ ο Ερυθρός Σταυρός και η Ερυθρά Ημισέληνος χρησιμοποιούν το χρώμα αυτό στα σύμβολά τους εντός λευκού πάντα φόντου, γενικότερα ως σύμβολο του «απυρόβλητου» και της προσφοράς βοήθειας...
@ ...και του αίματος... Σπουδή στο κόκκινο, λοιπόν. Υπόσχομαι ειδικό αφιέρωμα φωτογραφικό στη σημειολογία του χρώματος[ στο αρχείο έχουν ήδη καταγραφεί κάποιες από όσες ανέφερες περιπτώσεις-εντάξει Σπαρτιάτη ή αυτοκράτορα δεν πέτυχα για νά'μαι ειλικρινής- είπα όμως να μην αιμορραγήσει το μάτι εξ αρχής] Αν ενδιαφέρει, στις αναρτήσεις του Οκτωβρίου ,στον πέρα μαχαλά, υπάρχει μια ζωγραφιά με το αντίστοιχο σχολιάκι της με τίτλο "Απλά μαθήματα νυχτερινής κυκλοφορίας Ι. Feu rouge"
τόσο ζωντανό το κόκκινό σου... όσο και το προτελευταίο υπονοούμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορώ; μια γουλιά απ' το κρασί σου;
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάλεξε, ό,τι θέλεις να πιείς
Ό,τι θέλεις να δείς
Η φωτογραφία η "τέχνη" του υπαρκτού
Και του εφικτού άρα...
Αφαιρετική και ωραία,στο χρώμα του έρωτα και της οργής.
ΑπάντησηΔιαγραφή@
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι της ντροπής, dip, ξέχασες; Στο χρώμα και της ντροπής. Πληρέστερη απάντηση επι του σημείου αυτού ,πιστεύω, στην προσεχή ανάρτηση θα βρεις. Όσον αφορά στο άλλο σκέλος, ευχαριστώ. Ένα ευνοϊκό σχόλιο από ειδικό, έχει πάντα μεγάλο βάρος ειδικό...
...κόκκινες ήταν οι χλαμύδες των στρατιωτών της αρχαίας Σπάρτης, των Μακεδόνων, των Ρωμαίων αλλά και των Βυζαντινών (το πορφυρό χρώμα στα ενδύματα και τα πέδιλα ήταν προνόμιο του αυτοκράτορα). Σήμερα στη λογοτεχνία αλλά και στην καθημερινή γλώσσα συνδέεται με τη φωτιά, τον έρωτα και τις διάφορες εκφάνσεις του (π.χ. «κόκκινα τριαντάφυλλα» αλλά και «κόκκινα φανάρια»), το θυμό και τον κίνδυνο («κόκκινο πανί»). Στα σήματα κυκλοφορίας το κόκκινο χρώμα συμβολίζει την απαγόρευση ή τον κίνδυνο, τα κόκκινα φώτα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου προειδοποιούν, η κόκκινη σημαία στις παραλίες απαγορεύει την κολύμβηση λόγω καιρικών συνθηκών, ενώ αποτελεί διεθνές σήμα κινδύνου για τα πλοία όταν κάνουν πετρέλευση. Η χρήση επίσης των κόκκινων φωτοβολίδων σημαίνει κίνδυνος. Τα οχήματα της πυροσβεστικής, οι σειρήνες των οχημάτων και τα ροτορ-αλάρμ φώτα της έχουν το χρώμα της φωτιάς, ενώ ο Ερυθρός Σταυρός και η Ερυθρά Ημισέληνος χρησιμοποιούν το χρώμα αυτό στα σύμβολά τους εντός λευκού πάντα φόντου, γενικότερα ως σύμβολο του «απυρόβλητου» και της προσφοράς βοήθειας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ!... κόκκινο και και στη ντροπή!!!
@
ΑπάντησηΔιαγραφή...και του αίματος...
Σπουδή στο κόκκινο, λοιπόν. Υπόσχομαι ειδικό αφιέρωμα φωτογραφικό στη σημειολογία του χρώματος[ στο αρχείο έχουν ήδη καταγραφεί κάποιες από όσες ανέφερες περιπτώσεις-εντάξει Σπαρτιάτη ή αυτοκράτορα δεν πέτυχα για νά'μαι ειλικρινής- είπα όμως να μην αιμορραγήσει το μάτι εξ αρχής]
Αν ενδιαφέρει, στις αναρτήσεις του Οκτωβρίου ,στον πέρα μαχαλά, υπάρχει μια ζωγραφιά με το αντίστοιχο σχολιάκι της με τίτλο "Απλά μαθήματα νυχτερινής κυκλοφορίας Ι. Feu rouge"