Υπάρχω και -για όσο- στο www.artdemenage.blogspot.com

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

...Τ.Α.Π. και σπασμένα...







































...τα πληρώνω εγώ...



7 σχόλια:

  1. Τα σπασμένα λιγότερο κακά από τους γυμνοσάλιαγκες…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @
    Σωστό κι αυτό. Απ' την άλλη, πλάνητες, γυμνοί και ανέστιοι οι γυμνοσάλιαγκες...τους κατανοώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στην είσοδο του σπιτιού μας στον Άνω Βόλο έχει μια βρύση. Εκεί μέσα είναι μια ολόκληρη αποικία σαλιγκαριών που πολύ 'φχαριστιούνται την υγρασία. Ο μπάμπας μου είχε πολλά τέτοια καύκαλα μαζωμένα κι εγώ τότε που μουν μικρή τα 'βρισκα κάπως μαγικά να τα χουμε σπίτι σ' έν ασημένιο τάσι στην είσοδο. Είναι ωρα'ιο τ' αέναό τους, το κυκλικό του στριφογύρισμα. Και τα σπασμένα τα πληρώνουμε όλοι, ρεφενέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χα χα
    στην επαλήθευση λεκτικού κειμένου έγραφε subillyc!!
    χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @
    Και τούτα, μαζώματα της μάνας, απ' τον κήπο στο πατρικό -κι αυτό στην άνω πόλη-
    Κοχλίας, αλλώς.
    Όσο για τα σπασμένα, κατά περίπτωση, δεν ισχύει πάντα το ρεφενέ. Στην προκειμένη, ξέρω τί λέω, τί γράφω, τί εννοώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εχω αλλαξει το καβούκι μου...

    το καλουπι μου...

    και τωρα μενει να Ομορφύνω και το Σαλιγκαράκι που ερπει μεσα μου και ζητά Καθαρό Οξυγόνο ΖΩΗΣ...

    φιλακι.... γυμνοΣαλιαγκας τσιγγανος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @
    Τυχερή, με τόσες αλλαγές...
    [Χρόνια στο ίδιο καβούκι, σαν να χώνομαι όλο και πιο βαθιά. Και δεν προσδοκώ αναμόρφωση, πολλώ μάλλον ομορφιά...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή