Τώρα που έγινες τόσο καλή (στην φωτογραφία εννοώ) θέλεις να σαλτάρεις; εγώ σου λέω ούτε να σαλτάρεις ούτε να σαλπάρεις, κάτσε εκεί να βλέπουμε τα έργα σου!
@ E, ναι, στα υπόλοιπα ήμουν πάντα καλή...χι, χι...διακρίνω υπερβολή στη φιλοφρόνηση, θα αναγνωρίσω όμως, πως εξ αρχής λειτούργησες απέναντί μου με τρόπο παιδαγωγικό, ενθαρρύνοντάς με, και αχάριστη δεν είμαι, οπότε θα πω ευχαριστώ. Όσο για το δίλημμα, αφορά στο παρόν και ουχί στο μέλλον. Ο λόγος για το μυαλό...σκέφτομαι δυνατά, κι αν κάποιος μπορεί για την απάντηση να με βοηθήσει, αν κάτι περισσότερο γνωρίζει, θα εκτιμήσω αναλόγως την προσφορά...
αφοσιώθηκα εκεί στον περίπατο σ ένα χάμπουργκερ και μετά είπα να ξαποστάσω με λίγο κρύο τσάι κάπου όξω και παρόλο που το σκέφτηκα δεν έβγαλα πολύ άκρη. είναι λογοπαίγνιο; το ένα είναι λίγο τσίου τ' άλλο πιο ποιητικό; ότι και να είναι, στατικό δεν είναι. Άραγε εσένα ποιο σ' εκφράζει καλύτερα;
@ Ταλαντεύομαι, διχάζομαι, ανάμεσα στα δυό. Προτιμώ να σαλπάρω, δεν είναι όμως πάντα εφικτό...Τότε, κυρίως, αισθάνομαι πως σαλτάρω, ή πάλι, όταν το ταξίδι παραείναι μακρινό... Συζητώντας με μια φίλη, προ καιρού,όμολόγησα "έχω σαλτάρει τελείως" και μου αποκρίθηκε πως ,όχι,πως απλώς έχω σαλπάρει... Έκτοτε το ζήτημα με απασχολεί, και ήταν το πρώτο που σκέφτηκα τραβώντας τις φωτογραφίες... Συγγνώμη για τον προβληματισμό που σου προκάλεσα, μπας κι έχεις κι εσύ πλήρη τα στοιχεία να πεις... Καληνύχτα
ομοβροντίες, συναισθηματικές ατασταλείες κλπ μη σε μέλλει. μια χαρά. είμαστε μακριά, αλλά θα βρεθούμε και θα γελάσουμε μαζί, κάποια στιγμή. εσύ να είσαι απαλή και έτσι όπως είσαι. με χρώμα και με πάθος για γαλλικούς καφέδες και κρουασάν και μπουφέδες παλαιάς κοπής. ν ακούς το αεράκι να περιστοιχίζεσαι από καλά κι αγαθά πνεύματα να πας για θαλασσόλουτρα, ηλιόλουτρα, αμμόλουτρα πιες κι ένα τζιν τόνικ στ όνομα! είσαι μοιραία το παίρνει ο άνεμος και γίνεται χάδι Σάλτα και σαλπάρισε. Πλήρωμα εδώ.
@ Στο βαρκάκι του Σασυφή, μπορώ; Κι όχι πλήρωμα, συνταξιδιώτης,συντροφιά, σε αστερόεσσα νυχτιά, ξέρω κι από κουπί... [Μάλλον τραχιά...σ' ευχαριστώ όμως για τα καλά κ'αγαθά πνεύματα, την αύρα ,κι όχι μονάχα θαλάσσης θερινή...]
ωραία Κυριακή. ήρθε ο Νάσης και πίνουμε καφεδάκι. φιουξ! άντε ώρα και για μαγείρεμα, λέω να κάνω φασολάκια' και φα και σολ και λα και ντο ρε μι τρα λα λα τι κάνετε σεις; πάω στις παραλίες,, προηγούμενες αναρτήσεις σου
Να σαλτάρεις για να σαλπάρεις και μετά θα γίνει συνήθεια και θα σαλπάρεις χωρίς να σαλτάρεις. Έτσι, χωρίς προβληματισμούς. Γιατί τι θα κάναμε χωρίς τα σπαλμαρίσματα;
Τώρα που έγινες τόσο καλή (στην φωτογραφία εννοώ) θέλεις να σαλτάρεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ σου λέω ούτε να σαλτάρεις ούτε να σαλπάρεις,
κάτσε εκεί να βλέπουμε τα έργα σου!
@
ΑπάντησηΔιαγραφήE, ναι, στα υπόλοιπα ήμουν πάντα καλή...χι, χι...διακρίνω υπερβολή στη φιλοφρόνηση, θα αναγνωρίσω όμως, πως εξ αρχής λειτούργησες απέναντί μου με τρόπο παιδαγωγικό, ενθαρρύνοντάς με, και αχάριστη δεν είμαι, οπότε θα πω ευχαριστώ.
Όσο για το δίλημμα, αφορά στο παρόν και ουχί στο μέλλον. Ο λόγος για το μυαλό...σκέφτομαι δυνατά, κι αν κάποιος μπορεί για την απάντηση να με βοηθήσει, αν κάτι περισσότερο γνωρίζει, θα εκτιμήσω αναλόγως την προσφορά...
θα το σκεφτώ περιπατητικώς και θα σου πω..
ΑπάντησηΔιαγραφήαφοσιώθηκα εκεί στον περίπατο σ ένα χάμπουργκερ και μετά είπα να ξαποστάσω με λίγο κρύο τσάι κάπου όξω και παρόλο που το σκέφτηκα δεν έβγαλα πολύ άκρη. είναι λογοπαίγνιο; το ένα είναι λίγο τσίου τ' άλλο πιο ποιητικό; ότι και να είναι, στατικό δεν είναι. Άραγε εσένα ποιο σ' εκφράζει καλύτερα;
ΑπάντησηΔιαγραφή@
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαλαντεύομαι, διχάζομαι, ανάμεσα στα δυό. Προτιμώ να σαλπάρω, δεν είναι όμως πάντα εφικτό...Τότε, κυρίως, αισθάνομαι πως σαλτάρω, ή πάλι, όταν το ταξίδι παραείναι μακρινό...
Συζητώντας με μια φίλη, προ καιρού,όμολόγησα "έχω σαλτάρει τελείως" και μου αποκρίθηκε πως ,όχι,πως απλώς έχω σαλπάρει... Έκτοτε το ζήτημα με απασχολεί, και ήταν το πρώτο που σκέφτηκα τραβώντας τις φωτογραφίες...
Συγγνώμη για τον προβληματισμό που σου προκάλεσα, μπας κι έχεις κι εσύ πλήρη τα στοιχεία να πεις...
Καληνύχτα
ομοβροντίες, συναισθηματικές ατασταλείες κλπ
ΑπάντησηΔιαγραφήμη σε μέλλει.
μια χαρά.
είμαστε μακριά, αλλά θα βρεθούμε και θα γελάσουμε μαζί, κάποια στιγμή.
εσύ να είσαι απαλή και έτσι όπως είσαι.
με χρώμα και με πάθος για γαλλικούς καφέδες και κρουασάν και μπουφέδες παλαιάς κοπής.
ν ακούς το αεράκι
να περιστοιχίζεσαι από καλά κι αγαθά πνεύματα
να πας για θαλασσόλουτρα, ηλιόλουτρα, αμμόλουτρα
πιες κι ένα τζιν τόνικ στ όνομα!
είσαι μοιραία
το παίρνει ο άνεμος και γίνεται χάδι
Σάλτα και σαλπάρισε.
Πλήρωμα εδώ.
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο βαρκάκι του Σασυφή, μπορώ; Κι όχι πλήρωμα, συνταξιδιώτης,συντροφιά, σε αστερόεσσα νυχτιά, ξέρω κι από κουπί...
[Μάλλον τραχιά...σ' ευχαριστώ όμως για τα καλά κ'αγαθά πνεύματα, την αύρα ,κι όχι μονάχα θαλάσσης θερινή...]
ωραία Κυριακή.
ΑπάντησηΔιαγραφήήρθε ο Νάσης και πίνουμε καφεδάκι.
φιουξ!
άντε ώρα και για μαγείρεμα, λέω να κάνω φασολάκια'
και φα και σολ και λα
και ντο ρε μι
τρα λα λα
τι κάνετε σεις;
πάω στις παραλίες,,
προηγούμενες αναρτήσεις σου
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ στις κανονικές. Πρόσεξε μην πάρουν οι νότες βράσεις πολλές...
Να σαλτάρεις για να σαλπάρεις και μετά θα γίνει συνήθεια και θα σαλπάρεις χωρίς να σαλτάρεις. Έτσι, χωρίς προβληματισμούς. Γιατί τι θα κάναμε χωρίς τα σπαλμαρίσματα;
ΑπάντησηΔιαγραφή@
ΑπάντησηΔιαγραφήσπαλμαρίζματα;
σαρδάμ ή να το ψάξω λίγο περισσότερο το πράγμα;