Σασυφής 10.10 Κρύωσε ο Σασυφής κι έβαλε μια ζακέτα. Στην τσέπη βρήκε ένα χαρτάκι ΘΥΜΩΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΒΡΕΧΕΙ έγραφε. Αυτήν την ώρα, όμως, η βροχή κόπασε, κι η μέρα το ίδιο, ήρθε η νύχτα κι έφερε μια γλυκιά κούραση. Κόκκινη καρώ κουβερτίτσα, ζεστούλα και χουχούλιασμα. Η σκέψη γίνειται μια ευθεία γραμμή που ζωντανεύει και φτιάνει μονοκοντυλιά ό,τι της κατέβει. ΑΝΟΙΧΤΗ Η ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ. Νιώθει ο Σασυφής. Τον καιρό που με τον καιρό μαλακώνει και λειαίνει τις αιχμές του, τον καιρό που με τον καιρό δυναμώνει και γίνεται η φωνή βροντή, αυτή η υπόγεια φωνή μέσα του, τον καιρό που με τον καιρό μαζεύει φύλλα ξερά από δέντρα που δεν ζουν πια μα και σπόρους απ' άλλα που θα γεννηθούν μόλις ένα στοργικό χέρι τα βάλει στη γη. Το φεγγάρι αφημένο στα σύννεφα -γεια σου φεγγάρι. Απροσδιόριστες οι συντεταγμένες των σημείων που βρίσκεται η επαφή μας. Αλλά λίγο ενδιαφέρει αυτό. Φτάνει που υπάρχουν. Μέσα μας ή έξω μας. Που μας δίνουν μιαν αιτία, μια γιατρειά. Που φωτίζουν έστω και με μιαν αναλαμπή τον κλειστό μας κόσμο. Αν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου πουν την ίδια λέξη, κάνουν την ίδια σκέψη, την ίδια χρονική στιγμή τί θα γινόταν; Θα πάρω το φεγγάρι μαξιλάρι να μου φιλήσει το πρόσωπο, να μου φιλήσει τα χείλη, να μου φωτίσει τ' όνειρο. Θα πάρω το μαξιλάρι αγκαλιά, να μου ζεστάνει τα σωθικά, να ΄ναι πλάι στην κουρασμένη καρδιά μου, πηγή. Και κάποια στιγμή του ύπνου θα τ' αφήσω. Λεύτερο να 'ναι, να μου σιγομιλά, να μου τραγουδά, να με συνεπαίρνει. Την αυγή το φεγγάρι εκεί, στον ουρανό. Το μαξιλάρι νοτισμένο. Ξαλαφρωμένος ξυπνά. Μέρα Τρίτη. Καλημέρα.
@,@ Γειά σας κορίτσια! Έχει και πιο φρέσκια, της ώρας και κάτι εκδοχή,-για το φεγγάρι ο λόγος προφανώς- αλλά μην το παρακάνουμε το πράγμα! Ασε που πρέπει να γίνει και καμιά δουλειά!
Σασυφής 10.10
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρύωσε ο Σασυφής κι έβαλε μια ζακέτα. Στην τσέπη βρήκε ένα χαρτάκι ΘΥΜΩΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΒΡΕΧΕΙ έγραφε.
Αυτήν την ώρα, όμως, η βροχή κόπασε, κι η μέρα το ίδιο, ήρθε η νύχτα κι έφερε μια γλυκιά κούραση. Κόκκινη καρώ κουβερτίτσα, ζεστούλα και χουχούλιασμα.
Η σκέψη γίνειται μια ευθεία γραμμή που ζωντανεύει και φτιάνει μονοκοντυλιά ό,τι της κατέβει.
ΑΝΟΙΧΤΗ Η ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ. Νιώθει ο Σασυφής. Τον καιρό που με τον καιρό μαλακώνει και λειαίνει τις αιχμές του, τον καιρό που με τον καιρό δυναμώνει και γίνεται η φωνή βροντή, αυτή η υπόγεια φωνή μέσα του, τον καιρό που με τον καιρό μαζεύει φύλλα ξερά από δέντρα που δεν ζουν πια μα και σπόρους απ' άλλα που θα γεννηθούν μόλις ένα στοργικό χέρι τα βάλει στη γη.
Το φεγγάρι αφημένο στα σύννεφα
-γεια σου φεγγάρι.
Απροσδιόριστες οι συντεταγμένες των σημείων που βρίσκεται η επαφή μας. Αλλά λίγο ενδιαφέρει αυτό. Φτάνει που υπάρχουν. Μέσα μας ή έξω μας. Που μας δίνουν μιαν αιτία, μια γιατρειά. Που φωτίζουν έστω και με μιαν αναλαμπή τον κλειστό μας κόσμο. Αν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου πουν την ίδια λέξη, κάνουν την ίδια σκέψη, την ίδια χρονική στιγμή τί θα γινόταν;
Θα πάρω το φεγγάρι μαξιλάρι
να μου φιλήσει το πρόσωπο, να μου φιλήσει τα χείλη, να μου φωτίσει τ' όνειρο.
Θα πάρω το μαξιλάρι αγκαλιά, να μου ζεστάνει τα σωθικά, να ΄ναι πλάι στην κουρασμένη καρδιά μου, πηγή.
Και κάποια στιγμή του ύπνου θα τ' αφήσω.
Λεύτερο να 'ναι, να μου σιγομιλά, να μου τραγουδά, να με συνεπαίρνει.
Την αυγή το φεγγάρι εκεί, στον ουρανό.
Το μαξιλάρι νοτισμένο. Ξαλαφρωμένος ξυπνά. Μέρα Τρίτη. Καλημέρα.
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΓύρω- γύρω...την έκανα την περιστροφή...καλήμέρα Σασυφή!
bonjour anour.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημερινό αν και αιώνια μαγεμένο το τοπίο σου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκι....
@,@
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σας κορίτσια!
Έχει και πιο φρέσκια, της ώρας και κάτι εκδοχή,-για το φεγγάρι ο λόγος προφανώς- αλλά μην το παρακάνουμε το πράγμα! Ασε που πρέπει να γίνει και καμιά δουλειά!
κοριτσάρα μου είμαι κλεισμένη σπίτι κι όσα γράφω για σήμερα είναι φαντασίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήόπου φτωχός κι η μοίρα του...
όοοοοοοοοχι, αν είναι για τέτοιο φεγγάρι, ας το παρακάνουμε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@, @
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο το καλύτερο Μπλούζ -για τις φαντασίες,λέω-
Τα της μοίρας, άλλο κεφάλαιο...
Μέτρον άριστον Βίκυ, και ξεφεύγουμε συχνά...