Υπάρχω και -για όσο- στο www.artdemenage.blogspot.com

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Στης πέτρας τη σχισμάδα









































7 σχόλια:

  1. Δεν μπορούν να εικονογραφηθούν οι στίχοι, αλλά μεταφέρουν το κλίμα, το αίσθημα του σεφερικού ποιητικού λόγου... Ενός λόγου, του οποίου το βασικό χαρακτηριστικό, κατά τον καλλιτέχνη, είναι η διαρκής επανάληψη της σκιάς και του φωτός...

    Άνθη της πέτρας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @

    Ο συνειρμός, ο συσχετισμός, τιμητικός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. σε τούτες τις πέτρες καθότανε μονάχη. από τα μάτια της έτρεχε κόκκινο δάκρυ αιμάτινο… σε μια σχισμάδα του βράχου κύλισε τούτο το δάκρυ… κει που τώρα φυτρώσανε κόκκινα άνθη…

    πωωωωωωω τι λέω απογευματιάτικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @

    Τα δάκρυα ήλεκτρα μου θύμισες, που οι αδερφές του Φαέθοντα στάλαξαν, κι εκείνα πάγωσαν, στη γη, μετά του νέου το ατόπημα -και τον επακόλουθο χαμό-, να ξεπεράσει τα μέτρα, να ξεπεράσει εαυτόν...

    Τα δικά μας ...τίποτα... σταγόνες στον ωκεανό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μυρισε η αλμύρα της λεπτομερειας στον Ύφαλο που οι ανεμώνες ανθίζουν για τα μάτια της πιο Ευαίσθητης Φωτογραφίας...


    Κολυμπώ στην οπτική σου....

    φιλί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Those are stunning,
    I love colour and texture of them!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @

    H φαντασία είναι πιο ευαίσθητη, θαρρώ...
    [Εν προκειμένω τη δική σου εννοώ...]

    @

    Thanks for your love!

    ΑπάντησηΔιαγραφή